OK, je hebt beslist om je eigen flightcase op maat te maken. Maar wat heb je hiervoor nodig aan onderdelen en gereedschap, en vooral hoe begin je er aan? Hieronder vind je een stappenplan dat je hierbij kan helpen.
Houtkeuze
Ten eerste, ga je werken met echt flightcase hout (met een harde, zwarte beschermingslaag) of ben je tevreden met gewoon hout, dat je zelf zal zwart verven of spuiten? Het laatste zal in de meeste gevallen waarschijnlijk ietsje goedkoper uitkomen (wel afhankelijk van de soort verf die je kiest), maar het echte flightcase hout is toch wel duidelijk beter op vlak van kras- en stootvastheid. Bovendien is het ook de enige optie als je een echt professioneel ogende flightcase wenst.
Maar de keuze is natuurlijk aan jou. Ik heb al heel mooie flightcases gezien die zelf in de lak gespoten zijn (ik weet het, ik spreek een beetje tegen mijn eigen zaak). Maar als je flightcase echt regelmatig “on the road” is, zal je misschien toch opteren voor het echte flightcase hout, want dan ben je voor vele jaren goed.
Kies je voor gewoon hout, dan kan je dat in de gewone doe-het-zelfzaak vinden. Je neemt bijvoorbeeld een multiplex plaat van 10 mm dik. In sommige zaken vind je geen 10 mm dikte, maar wel 9 mm of 12 mm of 15 mm bijvoorbeeld. Je hangt af van jouw toepassing welke dikte je kiest, maar meestal volstaat 10 mm wel qua sterkte. Opgelet: momenteel levert flightcase-brico.com sluitprofielen van 10 mm of van 13 mm dik. Is je hout 9 mm dik of 12 mm, dan zal dit wel nog op te lossen zijn (je zal langs de binnen zijde onder je sluitprofiel nog iets kunnen ondersteken zoals wat dun karton bijvoorbeeld).
Voor mijn projectje kies ik voor het echt flightcase hout. Voor mijn luidspreker die 40 kg weegt, moet 10 mm zeker volstaan.
Hoekprofielen of insteekprofielen
Verder moet je ook een keuze maken voor hoekprofielen of insteekprofielen. Bij de methode met hoekprofielen ga je eerst een houten kist maken en ga je die nadien versterken door er over de randen aluminium hoekprofielen op vast te maken. Bij insteekprofielen ga je het hout in de profielen steken. De verschillende houten stukken worden niet rechtstreeks aan elkaar gezet, maar enkel onrechtstreeks via het insteekprofiel, dat eigenlijk dient als koppelstuk tussen de verschillende houten panelen.
Benodigdheden – Gereedschap
De meeste zaken die je nodig hebt, behoren wel tot het standaard gereedschap dat de gemiddelde handige Harry tot zijn beschikking heeft, hetzij in eigen bezit, hetzij dat dit eventjes geleend kan worden bij vrienden, familie of de buurman.
- houtzaag
- houtlijm
- hamer
- schuurpapier
- vijl
- ijzerzaag
- verstekbakje of verstekzaag
- aluminium-houtboor
- boormachine
- figuurzaag
- blindklinktang (riveteertang)
Benodigdheden – Flightcase onderdelen
Dit hangt natuurlijk in de eerste plaats af je de toepassing die je in gedachten hebt. In mijn geval heb ik nodig:
- flightcasehout
- nageltjes (2 cm lang)
- sluitprofiel
- hoekprofiel
- 8 overzethoeken
- 4 grote balhoeken
- 4 grote, stapelbare balhoeken
- 4 grote vlindersloten met veer
- grote “heavy duty” handvaten
- dikke multiplex plaat voor wielplaat
- 4 wielen
- 4 wielschotels
- hard schuim dikte 1,5 cm
- (veel) lange en korte rivetten
Het eenvoudigste – vind ik – is te werken volgens de doosmethode. Daarbij bouwen we eerst een (gesloten) houten doos. Deze zagen we dan in twee (best met een figuurzaag), zodat we twee stukken hebben (die trouwens perfect op elkaar passen): de bak van de flightcase en het deksel van de flightcase.
Hoe ben ik concreet te werk gegaan? Eerst neem je de maten van het object dat je in de flightcase wilt vervoeren. Bij mij is dat 40 cm x 50 cm x 65,5 cm. Maar ik wil ook nog ter bescherming een laag van 1,5 cm dik hard schuim langs alle kanten plus overal een halve centimeter speling, dus de binnenkant van mijn houten kist moet 44 cm x 54 cm x 69,5 cm zijn. Aangezien ik werk met het flightcase hout uit het assortiment van flightcase-brico.com (1 cm dik) moeten de buitenmaten dus 46 cm x 56 cm x 71,5 cm zijn. In principe kan ik met deze eenvoudige berekening direct aan de slag, maar ik kan best ook al rekening houden met het sluitprofiel. Het sluitprofiel komt immers nog tussen het hout van het deksel en de bak. Dit neemt ongeveer 1 cm in beslag. Dus als ik niet wil dat ik straks na het openzagen van de “doos” er nog eens 1 cm moet “van tussen” zagen, dan kan ik er best nu al die centimeter van aftrekken. De (buiten)maten van mijn doos moeten dus 46 cm x 55 cm x 71,5 cm zijn.
Afhankelijk van het gereedschap waarmee je zaagt, kunnen er soms heel kleine stukjes “laminaat” wegspringen langs je zaaglijn. Dit is niet erg, want de hoek- en sluitprofielen zullen dit straks toch bedekken. Je moet het al heel erg bont maken om toch grotere schade aan te richten die tot buiten het bereik van de profielen zichtbaar zou zijn.
![]() |
![]() |
Ik begin met de eerste vier “opstaande” stukken hout aan elkaar te zetten met houtlijm (of constructielijm) en kleine nageltjes. Sommigen verkiezen dit te doen met schroeven, maar dit is niet evident aangezien het hout slechts 10 mm dik is. Een goede lijm vind ik het belangrijkst. Verder volstaan kleine nageltjes van 20 mm lengte bijvoorbeeld. Alternatief (indien je beschikt over een compresseur) is het schieten van nietjes. Zorg er in ieder geval voor dat het hout overal goed aansluit en probeer te vermijden dat je scheef nagelt.
Als laatste ga je er ook nog de bovenkant en de onderkant op lijmen en nagelen. Deze zorgen ervoor dat het geheel haaks komt te staan. Dat wil zeggen dat je overal een rechte hoek hebt.
![]() |
![]() |
Nu heb je dus een doos van 46 cm x 55 cm x 71,5 cm. Nu kan je best even wachten tot de lijm droog is. Daarna kan je de doos in twee zagen.
Ik moet wel opletten waar ik ze precies in twee zaag, want op het kleinste deel van mijn flightcase moet ik wel nog voldoende ruimte over hebben voor het plaatsen van het hoekprofiel en het gedeelte van het vlinderslot. En liefst ook nog zonder dat deze twee overlappen. Omdat een schrijnwerkerspotlood toch niet zo goed schrijft op het ietwat ruwe oppervlak van het flightcase hout gebruik ik wat schilderstape om mijn zaaglijn aan te duiden. Schilderstape kan je vinden in de doe-het-zelfzaak. Het voordeel hiervan is dat het gemakkelijk te verwijderen is zonder plakresten.
![]() |
![]() |
Alvorens ik kan beginnen zagen, ga ik eerst met een houtboor een gat boren op de lijn waar ik ga zagen. Zo kan ik daar beginnen zagen met de figuurzaag. Het heeft weinig belang waar je het gat maakt. Dit komt later toch onder het sluitprofiel te liggen.
![]() |
![]() |
Voila, het houten gedeelte is al klaar. De eerste stap is al voorbij. | ![]() |
Het belangrijkste bij het maken van de sluitprofielen is dat deze in de hoeken goed op elkaar aansluiten. Je moet dus heel nauwkeurig afmeten en zagen.
Eens alle acht de stukken sluitprofiel gezaagd en geplaatst, ben je klaar met stap 2. Je hoeft de sluitprofielen nog niet vast te zetten. Deze komen straks vast te zitten wanneer we de overzethoeken plaatsen in stap 3.
Op de eerste foto hieronder zie je dat de 8 sluitprofielen klaar zijn. Op de tweede zie je al een vooruitblik hoe de sluitprofielen straks zullen worden vastgezet door middel van overzethoeken. Merk op dat we geen rivetten gaan plaatsen in het midden van de sluitprofielen, behalve dan op de plaats van de overzethoeken (en eventueel op de plaats van een vlinderslot of scharnier of dekselstop).
Het zagen van de hoekprofielen is eenvoudiger. Maar het is wel even wat zaagwerk, want je hebt in totaal 16 stukjes nodig: 4 voor de onderste randen van de flightcase, 4 voor de bovenste randen, en dan nog 4 voor de opstaande randen van het onderste gedeelte en 4 voor de opstaande randen van het bovenste gedeelte van je flightcase.
De hoekprofielen gaan we wel direct vastzetten. Voor we dit doen, wel nog even nagaan of het nodig is om de randen van je houten kist wat af te schuinen met schuurpapier of met vijl, zodat het hoekprofiel zeker netjes over de rand aansluit. We gaan de hoekprofielen vastzetten met rivetten. Hoeveel rivetten je per rand gebruikt, is je eigen keuze, maar als standaard wordt dikwijls gezegd dat je best niet meer dan 15 cm hebt tussen opeenvolgende rivetten. Best even uitmeten en aanduiden met potlood per stukje hoekprofiel. Op de plaats waar de balhoeken komen, moet je geen rivetten plaatsen. Op de plaats waar de overzethoek komt ook niet.
Je boort dan eerst de gaten voor met een alu-houtboor (de boortjes in de webshop van flightcase-brico.com zijn hiervoor ideaal). Je boort door het aluminium en direct ook volledig door het hout. De hoekprofielen hebben meestal drie gleuven langs beide kanten. Meestal worden de rivetten in de derde gleuf geplaatst (de gleuf het verst verwijderd van de hoekrand van je kist).
![]() |
Het plaatsen van de rivetten (ook wel blindklinknagels of popnagels genoemd) zelf doe je ofwel met een manuele blindklinktang, ofwel met automatisch blindklinkpistool op luchtdruk (compressor nodig). Het eerste is natuurlijk de goedkoopste oplossing, maar voor de doe-het-zelver die niet aan de lopende band flightcases bouwt best te doen. Onderschat wel niet de kracht die je moet zetten op een manuele tang, zeker nog meer bij de goedkopere modellen. Goedkopere tangen zijn soms wel te verkrijgen in de doe-het-zelfzaak, maar deze zijn dikwijls geen lang leven beschoren. Een iets duurder model is wel aan te raden indien je van plan bent van meerdere kisten te bouwen. Bij flightcase-brico.com is er een model te verkrijgen van professionele kwaliteit. |
Voor het bevestigen van de hoekprofielen gebruiken we rivetten van 4 mm diameter en 12,5 mm lang. De boortjes zijn trouwens perfect geschikt voor deze diameter. Je mag gerust reeds alle 16 hoekprofielen vastzetten, maar zorg ervoor dat je de sluitprofielen niet verschuift, want deze zitten nog niet vast. | ![]() |
Om de sluitprofielen vast te zetten, gebruiken we grote overzethoeken. Deze komen over de sluitprofielen en een stuk over de opstaande hoekprofielen te liggen. Omdat de binnenhoek van een overzethoekje vaak wat rond is, kan je best de hoeken van de sluitprofielen wat afronden met schuurpapier, zo kan de overzethoek mooi aansluiten. De gaten van de overzethoek die over het hoekprofiel vallen mag je volledig doorboren en je kan terug popnagels van lengte 12,5 mm gebruiken. Voor de gaten van de overzethoek die over het sluitprofiel vallen, boor je door de buitenzijde van het aluminium sluitprofiel en door het hout, maar niet door de binnenzijde van het sluitprofiel. Zo blijft je sluitprofiel netjes intact langs de binnenkant. Hiervoor gebruik je dan de korte rivetten (lengte 9,5 mm).
Dit kan je trouwens stellen als algemene regel: je gebruikt steeds lange popnagels (12,5 mm), tenzij voor de bevestiging in het sluitprofiel, dan gebruik je korte (9,5 mm).
Welke en hoeveel rivetten heb je nodig voor je flightcase ?
Eerst uitmeten en daarna zaag je een stuk van de juiste breedte uit het sluitprofiel. Omdat je met potlood moeilijk op het flightcase hout een lijn kan trekken, gebruik ik schilderstape (dat is gemakkelijk verwijderbare plakband) om de maten uit te zetten op het hout. Nadat je het stukje sluitprofiel eruit hebt gezaagd, ga je de rest van het gat dat nodig is voor het vlinderslot er uit zagen met een figuurzaagje. Eerst even een gaatje voorboren zodat de zaag erdoor kan en dan zagen maar.
Het gat is gemaakt en dan kan je nu passen of het stuk van het vlinderslot er goed in past. Eventueel met schuurpapier het sluitprofiel wat afronden en eventueel ook de randen van het gat in het hout met een vijl wat afronden. Zorg dat het vlinderslot niet perfect gelijk met de rand van het sluitprofiel ligt, maar blijf er ongeveer een halve millimeter onder. Boor eerst de twee gaten in je sluitprofiel. Boor weerom niet volledig door. Pop deze vast met korte popnagels. Daarna doe je resterende gaten. Die mag je wel volledig door het hout boren. Daarvoor mag je dan de lange popnagels gebruiken.
Indien je een flightcase bouwt met één of meerdere scharnieren en dekselstops, dan is het nu ook het geschikte moment om ook deze te plaatsen. Het principe is weer het zelfde. Voor bevestiging in het sluitprofiel niet volledig doorboren en korte popnagels gebruiken. Voor de rest volledig doorboren en lange popnagels gebruiken.
In dit stadium kan het soms handig zijn om een middel te hebben om de twee helften van je kist goed samen te drukken. Daarvoor kan je eventueel twee spanriemen gebruiken.
Dit wordt een behoorlijk zware flightcase. De luidspreker zelf weegt 40 kg en met de flightcase erbij zal dat toch wel al goed boven de 50 kg uitkomen. Daarom ga ik er zeker wielen onder plaatsen. Je hebt nog de keuze tussen bokwielen en zwenkwielen. De zwenkwielen heb je nog in ongeremde of geremde versie.
Zwenkwielen worden het meest gekozen, maar zelf heb ik toch de voorkeur om twee zwenkwielen te combineren met twee bokwielen aangezien ik deze flightcase steeds zal “tippen” (kantelen) in de bestelwagen. De bokwielen plaats ik dan langs de kant die de vloer zal raken bij het tippen. Met zwenkwielen heb ik zelf steeds de ervaring dat de wielen steeds ondersteboven hangen en dat dit steeds een schok heeft op het moment dat je de kist terug op zijn wielen wil zetten. Maar dit is natuurlijk niets meer dan een persoonlijke voorkeur.
De reden dat men gebruikt maakt van extra wielplaten in plaats van de wielen rechtstreeks op de onderkant van je flightcase te plaatsen, heeft natuurlijk alles te maken met de sterkte en de draagkracht van je case. We zorgen er in ieder geval voor dat de wielplaten doorlopen tot onder het hoekprofiel. Dan nog per wiel vier gaatjes boren en monteren met stevige bouten en moeren. Nog professioneler is het als je gebruik maakt van inslagmoeren. Deze zorgen ervoor dat je langs de binnenkant van je flightcase geen plaats verliest door de moeren.
Tips voor het plaatsen van wielen onder je flightcase
O ja, van deze kist ga ik twee identieke exemplaren maken. Want ik heb natuurlijk twee luidsprekers. Ik kan de kisten natuurlijk beide tippen en dan kan ik ze op elkaar plaatsen met de stapelbare balhoeken. Maar ik wil ook dat ik ze kan op elkaar plaatsen met de wielen. Dan kan ik ze ook nog eenvoudig verplaatsen. Daarom voorzie ik de bovenkant ook nog van vier wielschotels. De wielen van diameter 100 mm passen hier perfect in en ik kan dus ook de cases zo stapelen. Opgelet: eigenlijk moet je hier wel op voorhand rekening mee houden bij het bepalen van de maten van je flightcase, want zo’n wielschotel steekt langs de binnenzijde toch zo’n 20 mm uit.
Voila, wielen en wielschotels zijn geplaatst. En dit is het resultaat. Rest ons nu nog de binnenbekleding te doen. Dat is de volgende en laatste stap.
De manier waarop je de binnenkant van je flightcase afwerkt, is natuurlijk volledig afhankelijk van het doel van de kist. Omdat de case bij mij bedoeld is voor een zware luidspreker, ga ik gebruik maken van het hard schuim uit de webshop van flightcase-brico.com. Verschillende diktes zijn verkrijgbaar, maar zelf opteer ik voor schuim van 1,5 cm dik. Ik ga de binnenkant van de flightcase niet volledig bekleven met dit schuim, maar enkel de boven- en onderkant van de flightcase. Op de opstaande stukken ga enkel stroken schuim kleven. Daarom opteer ik ervoor om de opstaande stukken langs de binnenzijde eerst zwart te spuiten of te verven. Daarvoor ga ik wel eerst de sluitprofielen afdekken met brede schilderstape zoals je ziet op de foto hiernaast. Na het spuiten kan je het schuim op maat snijden. Dit kan heel eenvoudig met een scherp breekmes (cuttermes). Het kan wel handig zijn om een houten plank of een aluminium lat als "guide" te gebruiken, zodat je zeker recht snijdt. Voor het kleven gebruik je best een sneldrogende lijm in spuitbus. Na het inkleven nog even testen of de luidspreker er inderdaad mooi inpast. En hopelijk ben je dan tevreden over het eindresultaat. Proficiat! Je bent de trotse eigenaar van je eerste eigenhandig gemaakte, professionele flightcase. |
Nog vragen? Neem contact op met ons!
Volg ons