Op deze pagina zullen regelmatig nieuwe flight case bouwprojectjes getoond worden. Telkens met foto's en een korte uitleg. Deze kunnen dienen als voorbeeld, of gewoon om ideetjes op te doen. Het zijn zowel zelf gebouwde cases als cases die door klanten gemaakt zijn.
Heb je zelf onlangs een flightcase gebouwd met flightcase hardware van Flightcase-brico.be en ben je fier op het resultaat? Stuur ons dan een mailtje met foto's en een beetje uitleg, en eventueel kom je in aanmerking om ook hier gepubliceerd te worden.
[toegevoegd op 11/02/2012]
Dit zijn de woorden van de bouwer zelf, en wie ben ik om dat te gaan ontkennen: "Waarschijnlijk de eerste flightcase voor een 3D printer!"
![]() |
![]() |
Technisch is dit een heel moeilijke kist om te bouwen. Alle standaard flightcase materialen zijn immers bedoeld voor kisten met hoeken van 90 graden. Vermits er hier enkele hoeken van 45 graden zijn (of noem het 135 graden), moest de klant onder andere hoekprofielen en overzethoeken zelf herplooien tot 135°. Geen evidente klus, maar wel fijn gedaan!
[toegevoegd op 17/02/2011]
Deze keer weer een speciaal project. Ik laat de bouwer, Michel, zelf aan het woord ...
"Enige tijd geleden had ik u beloofd een paar foto's door te sturen eens mijn "loc flight-case" zou af zijn, ziehier dus in bijlage een 4-tal foto's. De case is eigenlijk gebouwd voor een nog grotere loc die momenteel in een vitrinekast staat en moeilijk te verhandelen is."
![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |
NVDR Een kist bouwen zoals deze (met een deksel dat uit 2 elkaar rakende delen bestaat) is niet eenvoudig. Hoewel het hier zeker heel netjes gedaan is, heb ikzelf wel de voorkeur om het onderste sluitprofiel te laten doorlopen. Binnenkort volgt een artikeltje hierover.
NVDR2 Persoonlijk zou ik ook eerder overal grote overzethoeken aanraden, ook op de plaatsen waar Michel hier kleine overzethoeken heeft gebruikt. Zo zou de plaats waar het hoekprofiel raakt aan het sluitprofiel mooi afgedekt zijn.
[toegevoegd op 01/10/2010]
Steven Van Biesbrouck wilde een flightcase maken als TV-meubel. "Het ging vlotter dan ik zelf dacht. Het stappenplan is echt een goede hulp geweest, maar hier en daar zijn er een paar foutjes ingeslopen door mijn onoplettendheid. Maar ik heb ze toch kunnen wegwerken. Het is wel zo dat ik tijdens het maken van de flightcase de smaak te pakken heb. Ik heb zelfs al aangeboden om flightcases te maken voor de Chiro waar mijn schoonzus hoofdleidster is ..."
![]() |
"Alleen had ik een probleempje met het kleur van de case", vertelt Steven. "Als Metallicafan wou ik een houtachtige beige met een beetje grijze look van de kist omdat dit typisch is voor Metallica. Maar na een paar probeersels (die echt niet voldeden) en overleg met mijn vrouw heb ik besloten om ze toch in het zwart te spuiten. Had ik dit op voorhand geweten had ik echt flightcasehout genomen, wat me heel wat werk zou bespaard hebben."
Natuurlijk mocht het Metallica-logo niet ontbreken. Steven heeft de verschillende lettertypes eerst op het net gezocht en dan afgeprint op de gewenste grote, met een cutter uitgesneden, zorgvuldig op de kist geplakt, kist volledig afgedekt en met een witte spuitbus gespoten. "Hier en daar kon het een ietsje beter, maar perfect is ook niet alles hé ..."
NVDR Het is inderdaad niet makkelijk om logo's en teksten op een flightcase te spuiten. Eigen ervaring heeft geleerd dat je best je letters of logo's uitsnijdt uit behoorlijk dik karton (in de plaats van gewoon dun papier), want anders kan je papier door de druk (wind) die uit de spuitbus komt, wat gaan "opwaaien" met als resultaat niet zo scherpe randen. In ieder geval vind ik dit persoonlijk een heel leuk idee, en een resultaat waar Steven terecht fier kan op zijn!
[toegevoegd op 18/09/2009]
Deze keer hebben we een wel heel bijzonder project. Het is een project dat bestaat uit verschillende sculpturen (monumenten eigenlijk) opgebouwd uit flightcase materiaal. Kijk en geniet ...
Nog veel meer foto's van echt prachtig werk vind je op www.michaelaerts.com
[toegevoegd op 27/07/2008]
Het Eco-Runner Team Delft heeft donderdag 3 juli 2008 2282 km (u leest het goed!) op de energie van 1 liter benzine gereden op de UK Shell Eco-Marathon in Rockingham. Hiermee hebben ze hun doelen behaald en de eerste prijs in de waterstof klasse gewonnen.
Dit Nederlands team bestaat voornamelijk uit studenten van de Universiteit in Delft (Nederland) die Aerospace Engineering studeren. Ze zijn - buiten de lesuren - een jaar bezig geweest met het ontwerp van de Eco-Runner H2, een wagentje met 1 bestuurder dat rijdt op waterstof, en de voorbereiding op de Shell Eco-Marathon.
Voor het vervoer van en naar testcircuits en naar de wedstrijd zelf heeft het team geopteerd om de Eco-Runner te beschermen in een flightcase. Ook deze reuze-kist hebben ze zelf gebouwd, volledig met hout en fligthcase hardware die ze bestelden bij Flightcase-brico.be.
![]() |
![]() |
Met begon met de aankoop van een "kale" aanhangwagen. Daarop werd dan een eerste grote kist gemonteerd, namelijk voor de Eco-Runner zelf.
![]() |
![]() |
De andere zijde van de aanhanger werd dan volgebouwd met nog twee grote flight cases. Dit worden twee grote tool boxen. Om alles ook tijdens het vervoer te beschermen tegen allerlei weersomstandigheden wordt het geheel mooi ingepakt in een dekzeil.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
De grote Eco-Runner kist staat trouwens op wielen, zodat deze ook gebruikt kan worden om de Eco-Runner H2 van de pitbox naar de controle of naar de start te brengen.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Flightcase-brico.be wenst gans het Eco-Runner team te feliciteren met deze uitzonderlijke prestatie. En ook bedankt voor het gebruikt van de foto's! Wil je meer weten over het Eco-Runner project, surf dan naar www.ecorunner.nl.
[toegevoegd op 23/04/2008]
"Waarom zou ik niet slapen in een flightcase?" moet Wouter Moscou (Houten, Nederland) gedacht hebben toen hij op dit idee kwam. Ik laat Wouter zelf aan het woord. "Omdat mijn waterbed een nieuwe ombouw nodig had leek het mij leuk hiervoor een flightcase te bouwen." Dus bestelde Wouter de nodige flightcase hardware bij Flightcase-brico.be en ging hij aan de slag.
![]() |
"Het bed is opgebouwd uit een voet, hoog 20 cm, dik 18 mm MDF, een dubbele buitenwand (binnenste wand is breed 30 cm en dik 18 mm MDF en geschroefd daarop de buitenste wand is een 32,2 cm hoog en 12 mm dik MDF). De bodem wordt gedragen door drie in elkaar grijpende kruisverbindingen van 20 cm hoog en 18mm dik MDF. Zo wordt de bodem (spaanplaat 15 mm) gedragen, niet alleen door de kruisen maar ook door de voet. De dubbele buitenwand valt dan enige centimeters over de voet waardoor aan de binnenzijde de bak ca 21 cm diep is, de benodigde maat voor de watermatras."
![]() |
![]() |
"Al het MDF is eerst behandeld met een MDF grondverf (kopse kanten twee keer) en nadien in twee keer afgelakt met een zijdematte, krasvaste zwarte verf op terpentine basis. Zowel de grondverf als de dekkende verf zijn met behulp van een verfroller aangebracht. De verhoogde buitenwand maakte het mogelijk het sluitprofiel keurig te laten rusten op de binnenwand. De dubbelwandige oplossing was een noodzaak omdat de gebruikelijke dikte van een zijwand 18 mm is. Een dunnere zijwand (dus waar nog een sluitprofiel op past) geeft onvoldoende weerstand tegen de druk van de watermatras. Toepassing van een dubbele wand loste dit probleem op! Alle flightcase onderdelen (balhoeken, vlindersluitingen, grepen, hoekverbinders en profielen) zijn allemaal met popnagels vastgezet. Alleen de scharnieren zijn met parkers bevestigd om het losmaken van het deksel mogelijk te maken ..."
"Het deksel heeft geen speciale functie. Cosmetische overwegingen leidden ertoe een deksel te maken waardoor het een geheel zou gaan vormen."
Niet alleen een heel origineel idee, maar ook nog heel fijn uitgewerkt. Proficiat, Wouter, en bedankt voor de fotootjes!
[toegevoegd op 04/03/2008]
Van een klant van (T.V.D.B.) ontvingen we deze mooie foto's van zijn zelfgemaakte case voor een gitaarversterker.
![]() |
![]() |
Dit is een goed voorbeeld van een kist met een heel lage onderkant. Dit is zowat het laagste dat je kan gaan. Je ziet aan het onderste gedeelte nog maar een heel smal strookje van het flightcase hout. Veel smaller kan je dus niet gaan, anders komt het hoekprofiel tegen het sluitprofiel te liggen.
Je ziet ook dat het medium vlinderslot voor een stuk overlapt met het hoekprofiel. Dat is perfect uitgevoerd in deze case. De middelste rivet waarmee het onderste gedeelte van zo'n vlinderslot bevestigd is, ligt trouwens perfect in lijn met de overige rivetten in het onderste hoekprofiel, dus dat is mooi gedaan.
![]() |
![]() |
Verder zie je ook dat T.V.D.B. voor deze case 8 grote overzethoeken heeft gebruikt. In combinatie met de smalle onderkant betekent dit natuurlijk dat deze overzethoeken overlappen met de balhoeken onderaan. Dat is geen enkel probleem. Maar dan moet je er wel op letten dat je zo'n overzethoek maar met 2 rivetten vastzet in plaats van met 4 (de grote overzethoek dus enkel rivetteren in het sluitprofiel, de twee andere gaten die onder de balhoek zullen komen te liggen niet rivetteren), want anders wordt het heel moeilijk om de balhoek mooi te laten aansluiten op de kist.
Eén klein schoonheidsfoutje misschien: de rivetten in het hoekprofiel staan soms wat te dicht bij de balhoek, waardoor de balhoek bijna over een rivet komt te staan. Dus best wat meer afstand houden tussen balhoek en rivet in het hoekprofiel.
Wat betreft de afstand tussen de rivetten in een hoekprofiel is de "standaard" regel zo'n 10 à 15 centimeter tussen de rivetten. In deze case zijn er dus zeker genoeg. In de voorgaande kist (de telescoop flightcase hieronder) zijn er heel wat minder rivetten in het hoekprofiel. Eigenlijk wat te weinig om stevig te zijn. Maar alles hangt er natuurlijk van af hoe je met de kist omgaat. Maar een kist met minder rivetten ziet er natuurlijk wel strakker uit. Doch slechts 1 rivet per hoekprofiel zoals in de telescoopkist hieronder zou ik in het algemeen toch afraden.
[toegevoegd op 26/12/2007]
![]() |
Deze foto is te mooi om voor ons zelf te houden. Het is een kist voor een kleine telescoop. Ze is op maat gebouwd door de klant, S. Vanschoubroek.
Ik laat even de klant zelf aan het woord: "Ik heb je webadres gekregen van collega-lid van de sterrenwacht. Toen hij me zijn koffertje liet zien kon ik echt bijna niet geloven dat hij het zelf gemaakt had. Zag er zó professioneel uit. Maar wat de "schok" nog groter maakte was het besef wat ongekende mogelijkheden je hebt als je zo'n kist zelf bouwt. Alleen al het feit dat je precies op maat kan werken. Ik ging er van uit dat alleen gespecialiseerde bedrijven dit konden. Omdat mijn vader nog houthandel/schrijnwerkerij heeft gehad kan ik wel redelijk overweg met hamer en zaag en dat helpt natuurlijk wel. Zelf ben ik fotograaf. De foto die ik je stuurde heb ik nog rap gemaakt terwijl ik op een klant wachtte. De studio stond dus toch klaar ..."
De klant heeft bewust gekozen voor opbouw slotjes. Het niveauverschil dat ontstaat door het feit dat het slot buiten het sluitprofiel komt, heeft hij opgevangen door twee stukje aluminium (afgezaagd van een overschotje sluitprofiel) onder het slotje te plaatsen.
Op de foto's hieronder zie je nog een ingezoomd beeld van het opbouwslot zoals het op de kist is gemonteerd, en daarnaast het opbouwslot uit de webshop van Flightcase-brico.be.
![]() |
![]() |
[toegevoegd op 30/11/2007]
![]() |
![]() |
De case is zo gebouwd dat de Fender gitaarversterker makkelijk op de flight case kan staan. Dat is handig zowel voor een repetitie als voor op het podium. De originele metalen voetjes die onder de Fender versterker stonden, heb ik vervangen door de rubber voetjes uit de webshop. Zo komt deze makkelijk boven de opbouw handgreep te staan die vanboven op de case is gemonteerd.
![]() |
![]() |
Let ook op de geremde zwenkwielen die vooraan gemonteerd zijn. Wanneer de versterker op een podium staat, kan die dus zo makkelijk vastgezet worden om te vermijden dat hij van het podium rolt. Verder heb ik ook gebruik gemaakt van de flightcase lettersjablonen en de witte verfstift uit de webshop
Voor de binnenafwerking heb ik gekozen op dik hard schuim te gebruiken en om dat toe te passen in repen. Zo verbruik ik minder schuim en schuift het deksel bovendien makkelijker over de gitaarversterker heen. Om af te sluiten nog een "groepsfoto":
Volg ons